Героин афганец Майский

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!

Так начался мой день – я решил заправиться разными штуками, чтобы создать плавный переход между уровнями кайфа. Первым делом сорвал яркую и сочную скрипку, которая вырастила мне прямые крылья на спине. Я почувствовал себя супергероем, готовым покорить весь этот мир. Ах, как я люблю эти моменты, когда наркотики превращают реальность в настоящее произведение искусства!

Закурив свою закладку, я решил покататься на волне кайфа и ореха. Неожиданно для себя, я почувствовал себя свободным и облегченным. Мои проблемы казались маленькими и незначительными, словно они растворились в моем потоке эйфории. Я задумался, почему люди так боятся и осуждают нас наркоманов? Мы просто ищем способ уйти от суеты и забот этого большого и страшного мира!

Когда я вспоминаю прошлые дни, я не могу не вспомнить и про кислоту. Ведь это было нечто невероятное! Я смотрел на деревья, и они начинали танцевать для меня. Звуки, цвета, формы – все переплеталось в одно целое, создавая удивительный мир, в котором я ощущал настоящую свободу. А потом я задул еще одну закладку, чтобы продлить это непередаваемое чувство вдвое!

Но не все было так радужно, как мне хотелось бы. День прошел, и постепенно я начал ощущать усталость. Ведь силы наши организмы не бесконечны, и даже наркоманам нужен отдых. Тогда я решил скатиться в диванную яму и умять свою последнюю закладку – кодеин. Отдых наиважнейшая часть нашей жизни, а для нас, наркоманов, жизнь без отдыха – это жизнь лишенная кайфа.

А в конце дня я решил закрыть вечер в стиле незабываемого финала. Я съел орешек, и сразу же почувствовал, как эйфория обрушивается на меня. Мой мозг был настолько перегружен, что каждое движение казалось божественным. Я сидел, ощущая покой и блаженство, которые дарят наркотики, и в сердце мое зазвучала эпическая скрипка.

Жизнь наркомана – это особый мир, полный кайфа и незабываемых ощущений. Мы ищем способы погрузиться внутрь себя и забыться в море эйфории.

Кто-то называет нас безрассудными и отбросами общества, но я считаю, что мы просто ищем свое счастье и свой путь. Мы путешествуем по миру наркотиков, ощущая его на каждой клеточке своего тела. Так что, не судите нас, а просто попытайтесь понять, почему мы выбрали этот путь.

Подождите, что это было? Героин? Нет, нет, нет!